Close up

Zomaar even een mooie foto van een van de bloemen.

The Black Currawong

Deze vrij grote zwarte vogel  (Black Currawong, ongeveer 46 cm groot) zat in de tuin bessen te eten. De takken die binnen snavel bereik zaten waren al leeg. Op naar de volgende tak. Soms pakte hij een blad van de tak, trok die vervolgens naar zich toe. Ging op het blad zitten en at weer wat bessen.

Op de foto hieronder kun je zien hoe hij een tak met zijn poot vasthoudt en aan de bessen kan beginnen die dan binnen snavelbereik komen.

In de vogelgids stond dat het een vrij agressieve vogel is.
Mensen die regelmatig langs parken fietsen of in het buitengebied, hebben bovenop hun fietshelm vaak uitstekende sprieten bevestigd. Toen ik het voor de eerste keer zag vond ik dat maar vreemd. Nu weet ik wel beter. Deze sprieten voorkomen aanvallen van deze vogels.

Origami

Bij de les van vorige week weer wat geleerd.

De 'cirkel' bestaat uit 8 vouwsels. Door ze op een bepaalde manier in elkaar te schuiven krijg je deze vorm. Het blijft zonder te plakken in elkaar zitten.

Het poppetje is gemaakt van dezelfde vorm als de bol die enige tijd geleden al op de blog te zien was. In het echt zo'n 20 cm hoog.

De zwaan is opgebouwd uit + 400 kleine driehoekige vouwsels. Een driehoekje ligt ervoor. Hier is wel lijm bij gebruikt.

Blackman Park

Weer een mooi stukje vlak bij huis. Hier het mangrove stuk. De invloed van eb en vloed is nog ver landinwaarts te zien. Op dit moment staat het zo goed als droog en de jonge scheuten zijn goed te zien.

Die middag weer een paar leuke foto's gemaakt. 

Berner Sennen clubdag.

Enkele weken geleden spraken we een mevrouw die in het bezit was van een Berner Sennen. Aan het eind van het gesprek nodigde ze ons uit voor een van de clubdagen. De eerst volgende zou zijn op de laatste zondag van de maand mei in een park in Lane Cove.

Gisteren (zondag 27 mei) was het dus zover. We hadden geen andere plannen dus rond het middaguur zijn we richting het Blackman Park gereden. Ongeveer een kwartiertje rijden van ons huis. Wederom echt een Australische bijeenkomst. Stoelen mee, picknickkleedjes mee. Goed gevulde picknickmanden.

Op de foto hierboven Floor met een van de jongere honden.
Er was zoals wel vaker, veel belangstelling voor Floor, met name waar we haar gekocht hadden.

Af en toe zie je wel honden die erg veel op Floor lijken. Het blijkt dan altijd de Berner Sennen te zijn die voor de zomer geschoren is. De oren en de staart hebben dan vaak nog het langere haar.

Het leuk van zo'n uitstapje  is dat je op plekken komt waar je anders niet zo gauw zou komen.

Volop in bloei

Zal wel door de natte zomer komen. Voorheen was het een paarse bloeier die overal volop bloeide, nu is het bekende kerstster die bloeit. Dan zijn die paar rode bladeren bij de pot kerstster maar niets.

Leuk!!!!!!

Bij de RSPCA Million Paws Walk lopen bijna alle honden er gewoon bij. Sommige wel met een leuk gekleurd sjaaltje van de RSPCA of met een slab omgeknoopt. Dit laatste om te voorkomen dat ze de eigen bef helemaal vol kwijlen.
Tegenover mij op het bankje zat een mevrouw met dit hondje. De tas werd opgedaan en een voor een kwamen de verschillende kleding stukken eruit. Ik nog vragen of de hond dat wel leuk vindt.

"O yes, he likes to perform". "Wait till I am finished". Dit was het resultaat. Je ziet Floor kijken (rechtsonder in beeld).
Onderstaande dames en honden lieten zich ook zonder probleem fotograferen. Ook de dalmatier had allerlei gekleurde vlekken.

Afgelopen weekend waren we bij het Olympisch Park. Om precies te zijn bij het Cathy Freeman Park. Daar was het jaarlijkse evenement RSPCA Million Paws Walk. Daar heb ik al wel eerder wat over geschreven op de blog. Op de foto hierboven zie je Cathy midden onder de vlam staan. Zij ontstak toen het Olympisch vuur. De grote schaal staat nu aan de rand van het park.

ET

Ik weet niet wie op het idee gekomen is om deze kat te fokken. Lekker knuffelen doe je dit beestje niet voor je lol lijkt me. En hier in Australie moet die zomer's binnen blijven met al die zon en nu is het waarschijnlijk veel te koud buiten.

Slangen

Bij een van de showgrounds waar we vrij regelmatig komen was dit weekend een landbouwshow. Althans zo werd het in de krant genoemd. Niet veel op landbouw gebied gezien. Een paar geitjes, wat schapen, een kattenshowtje, enkele planten en bloemen die beoordeeld werden.

Een ding trok onze speciale aandacht. In het midden was een zorgvuldig afgesloten stukje grond. Zeilen op de grond, zeilen aan de zijkant. In het midden stond een man met verschillende slangen

Ze werden bewaard in zorgvuldig afgesloten stoffen zakken. Een voor een haalde hij ze eruit. Daarbij de nodige spannende verhalen. Zelf ook de nodige keren gebeten.

Op de laatste foto is een van de meeste dodelijke slangen te zien. Bruin van boven (veel slangen hebben die kleur), maar rood aan de onderkant. Er overlijden niet zo heel veel mensen door slangen beten. Elk ziekenhuis heeft tegenwoordige de nodige serums in voorraad. De grootste fout wordt in veel gevallen gemaakt door de dienstdoende arts. Hij gaat af op de kleur van de slang en dient vervolgens het serum toe. Veelal het verkeerde middel. Ze moeten eerste het speeksel van de slang onderzoeken om het juiste serum te kunnen toedienen.

Omlopen voor deze gast!

Een korte video van de man met de slangen. Hij heeft hier een van de meest giftige slangen in de hand. Hij demonstreert hier hoe deze slang reageert bij bewegingen.

Weer thuis!

Donkere wolken pakten zich samen boven de A1 toen we richting Schiphol reden. Zou dat gevolgen hebben voor het vliegverkeer? Vliegen is erg leuk, maar om midden in een onweerbui te komen is geen pretje kan ik uit ervaring vertellen. We zien wel. Op Schiphol werd geen vertraging aangekondigd. Al kwam er al wel een sms-je uit Sydney dat het vliegtuig 45 minuten vertraging zou hebben. Het duurde ruim een kwartier voordat het op Schiphol werd medegedeeld.

Ook tijdens de tussenlanding in HongKong donkere wolken. Maar hier verliep alles vlot.

We waren niet de enige die wilden vertrekken. Er stonden zeker een stuk op acht vliegtuigen te wachten op het vertrekteken. Achter ons zes vliegtuigen en ook aan de overkant van de startbaan stonden er wat.

 Om 20.00 uur aankomst in Sydney. Gelukkig vlot door de douane. Meerdere drugs-honden hadden die avond dienst. Ze gingen vlot langs alle mensen en bagage. Bij de paspoortcontrole ging een van de honden zitten bij een persoon. 'Raak' dacht ik direct, maar de man met de hond liep gewoon verder. Loos alarm of wordt de persoon er bij de bagagecontrole er alsnog uitgepikt.

Delfts blauw

Enkele dagen geleden stond ik zelf op Schiphol om familie af te halen. Op een van de deuren na de douane hadden ze deze figuren geplakt.

Leuk om te zien. Een warm welkom. Jammer dat de ene een beetje beschadigd was.