Laatste keer glas-in-lood

Voor de laatste keer dan, nog enkele glad-in-lood ramen. Ik heb me nu alleen maar beperkt tot het hele raam. De detailfoto's laat ik achterwege.

Het raam hieronder wijkt duidelijk af qua kleur. Wel niet zo heel goed te zien op de foto. Ik heb hem van grotere afstand moeten nemen en er was ook veel tegenlicht. Hier zitten meer paars/blauwe tinten in.

De meeste ramen zijn symetrische, een tafereel zag ik ook. Wel heel toepasselijk een molen in een landschap.

De laatste twee.

Ik hoop dat jullie er ook van hebben kunnen genieten.

Bomen in het station

Chatswood heeft al vanaf 1890 een station. In de loop der jaren verschillende keren verbouwd. De laatste grote verbouwing is gereed gekomen in 2008. Het heeft 4 perrons. Enkele treinen rijden vanuit Chatswood verder, andere gaan van hieruit weer terug richting CBD. De laatste is een tocht van bijna 12 kilometer.

Erg leuk is dat je vanaf het perron de toppen van enkele palmbomen ziet.

Ze zien er goed uit ook al staan midden in het gebouw.  De voor en achterkant van het station is wel open. Voldoende frisse lucht dus.

Ook aan de kinderen wordt gedacht

Er lag weer een groot cruiseschip in de haven bij Circular Quay. De Carnival Spirit.

Ik verwacht dat het zogenaamde 'grijs gehalte' aan boord erg hoog is, maar gezien de glijbanen wordt er ook rekening gehouden met de jongere generatie.

Een fotomiddag

Wanneer je samen ergens bent, besteed je minder tijd aan het nemen van foto's. In de loop van de middag gingen we echter ieder onze eigen kant op. Na wat rondzwervingen in The Rocks kwam ik uit aan de overkant van het Opera House. (Foto's van The Rocks zwerftocht volgen later deze week wel een keer.)

Het Opera House blijft een geliefd object voor velen.

Dit keer even weer wat technieken geoefend.

De digitale camera is dan toch wel een uitkomst. Het maakt niet uit hoeveel foto's je maakt.

De laatste foto is even voor de duidelijkheid. Ik heb gebruik gemaakt van het hekwerk.

Time Ball (vervolg)

We zijn rond het middaguur richting de binnenstad vertrokken. Even kijken naar de bal die om 1.00 p.m. valt. Het was niet mogelijk om de vallende bal in beeld te krijgen. Als je op het verkeerde moment met je ogen had geknipperd, had je het moment ook gemist. Daarom maar de bal gefilmd die enkel minuten voor 1.00 uur langzaam maar zeker naar de top gaat.

Het vallen van de bal wel goed kunnen zien. Hij valt tot halverwege de paal. Daarna zakt hij langzaam naar beneden.

Ball Head Bay

Onderstaande foto's zijn niet die beelden geworden die ik graag had willen laten zien. Ze zijn genomen vanuit een rijdende trein. Eerst reed die nog langzaam, bijna stapvoets, dat moet lukken dacht ik. Maar bij een van de mooiste uitzichten vanuit de trein op de binnenstad ging de trein opeens harder rijden.
Dit punt zal ik nooit vergeten. Ergens tussen station Waverton en Wollstonecraft heb je zo'n mooie blik op de binnenstad. De aller eerste keer dat ik de trein richting de binnenstad nam en dit zag, vergeet ik nooit meer. Ook nu zorg ik er altijd voor dat ik aan de goede kant in de trein zit en natuurlijk boven (alle treinen zijn dubbeldekkers).

Aan streetviewbeelden heb je ook niets. Het uitzicht wordt je ontnomen door de struiken die er langs de kant staan.

Wanneer je de eerste foto vergroot zie je rechts van het midden, voor het donker gekleurde gebouw de toren met de Time Ball uit een van de eerdere berichten.

The Fig Tree

In diverse parken zie je van deze gigantisch grote bomen staan. De zogenaamde Fig Tree. Welke? Er zijn meerdere soorten en of ze allemaal eetbare vijgen dragen! Ik zou het niet weten.

Om je een indruk te geven van hoe groot de stam wel niet is deze foto's. De afzonderlijke takken zijn al bijna bomen op zich.

Onderstaande foto is al van een eerdere datum. Je voelt je maar nietig naast zo'n reus.

Time Ball

Weer wat geleerd!
Op het gebouw van het Observatorium staat de zogenaamde Time Ball. Deze bal staat er al sinds 1858. Op onderstaande (eigen)foto zie je nog net een klein bolletje onderaan de paal.

Op deze (internet)foto zie je bal bovenaan.

Het heeft te maken met de scheepvaart van vroeger. Om precies 1.00 pm/13.00 uur viel de bal naar beneden. De kapitein van het schip kon op dat moment zijn chronometer weer precies gelijk zetten. Een goed afgestelde chronometer was belangrijk bij het navigeren op de grote zee.
Wereldwijd waren er in die tijd zo'n 200 van de ballen. Hier in Sydney was het gebruikelijk om op hetzelfde moment ook een kanon af te schieten.
Om de juiste tijd vast te kunnen stellen werd er gebruik gemaakt van een astronoom. Vandaar dat de bal dus hier neer is gezet.
En vandaag de dag is het natuurlijk niet meer nodig, maar de Time Ball hier in Sydney valt nog altijd om 1.00 pm naar beneden. Vijf minuten ervoor wordt de bal naar de top gehesen.
En als extraatje valt die ook tijdens de jaarwisseling.

Customs House (buitenkant)

Foto's van het Customs House zijn al wel eens eerder geplaatst. Het waren dan berichten die over Vivid gingen.

De eerste twee foto's zijn van dat evenement.

Een foto bij daglicht is nog niet eerder geplaatst volgens mij. Hierbij dan. Het gebouw is gebouwd in 1844/1845. In de beginjaren was het nog niet zo hoog. De klok, die toen in een soort dakkapel zat was het hoogste punt. In 1887 zijn de andere verdiepingen erop gezet.

Vanaf 1845 tot 1990 was het hoofdkantoor van de douane erin gevestigd.

Een tiental meters voor het gebouw begon toen de haven al. Nu staat er nog een groot gebouw tussen waar o.a het treinstation van Circular Quay in gevestigd is. En daarvoor nog de aanlegsteigers van de verschillende veerboten.

Customs House (binnenkant)

Ik denk dat het gebouw voor mensen die het van voorheen nog gekend hebben van binnen onherkenbaar is.

Bij binnenkomst loop je over een dikke glazen vloer. Daaronder is een prachtige maquette van de CBD. Op de foto onder zie je drie bijna gelijke hoge gebouwen. In de laagste van de drie is de Rabo bank gevestigd.

Een mooi glazen dak wat flink veel licht doorlaat.

Van binnen, althans de grote hal, doet je eigenlijks niets meer denken aan een oud gebouw.

Een bibliotheek is er o.a. in gevestigd. Hier de leestafel van de nationale en internationale kranten. Op de achtergrond zie je er ook een heleboel hangen. Ben vergeten om te kijken of er ook Nederlandse tussen hingen.

Observatory Hill het gebouw

Deze plek heeft al meerdere namen gekend. Windmill Hill (1796). De Europeanen hadden op dit hoge punt een windmolen geplaats. Deze heeft er niet lang gestaan. De zeilen werden gestolen en de door de harde wind had die teveel te lijden. Het staddeel aan de voet van dit punt herinnert nog wel aan de molen. Het heet namelijk Millers Point. Cittadel Hill is een tijdje gangbaar geweest. Fort Phillip (1803), maar nooit gebruikt ter verdediging en Flagstaff Hill (1825). Over Flagstaff Hill in een later bericht meer.

Een foto van het Observatorium uit 1858 en hoe het er tegenwoordig uitziet. De allereerste sterrenkijker stond nog niet op deze plek, maar tientallen meters lager.

De bovenste twee foto's zijn van internet. Ook de informatie heb ik van internet gehaald.

In de koperen koepel zit de kijker.

Observatory Hill, uitzicht

Vanuit dit punt een schitterend uitzicht. Rechts van ons de Harbour Bridge . Aan de overkant van het water Luna Park.

Links kijken we (foto onder) richting Parramatta, ergens ver weg. Direct aan de overkant ligt het oude stadsdeel Balmain.

En wanneer je boven en onderstaande foto vergroot zie je heel in de verte de Blue Mountains. De Blue Mountains liggen niet zo heel ver van Sydney. Na 70 km ben je aan de voet van het gebergte. Katoomba, een van de grotere plaatsen is dan nog zo'n 30 km verderop.

Draai je je om, dan zie je de moderne binnenstad met z'n hoge gebouwen.

Op bovenstaande foto zie je nog net een stukje oprit van de Harbour Bridge met de tolpoortjes. De kosten van de brug zijn er allang uit, maar het tol heffen gaat gewoon door. Ik geloof $3.00 per keer.
Wij hebben net als de meeste Australiers een tag op de voorruit. Elke maand krijgen we een overzicht van de gemaakte tolkosten. Je kunt het zien als rekeningrijden. Heb je geen tag dan wordt je nummerplaat automatische gefotografeerd.

Kijkers

Ik vind het ontzettend leuk en ik blijf me er ook wel een beetje over verbazen dat er zoveel mensen belangstelling hebben voor de blog. Leuk hoor. Ga vooral zo door.
Morgen gaan we, als het weer mee zit, naar een bijzonder (historisch) plekje hier in Sydney. Foto's zullen dan spoedig volgen.
Groeten en veel lees en kijkplezier.

Nog wat glas-in-lood

Hier nog een paar van die prachtige ramen. Bij dit raam zie je dat de rand ook van een andere kleur is.

Ik weet niet waarom, maar ik keek op deze plek even achterom en zag toen dit venster boven in de nok. Wanneer je de foto vergroot zie je het nog beter.

Bij de volgende woning deze ramen. Omdat ik de zon in de rug heb en te maken heb met de schaduw van de veranda, is de foto niet zo geweldig. Helaas.

We zagen toevallig vanmorgen bij een veiling twee losse ramen staan. Het patroon sprak ons niet aan. Ik hoop dat we nog enkele van deze oude ramen ergens kunnen kopen. We zien later wel wat we ermee doen.

Een mooi huis

Zomaar even een foto van een erg mooi huis, althans ik vind het een mooi huis. Wanneer je de foto vergroot zie je links en recht voor het huis van die struiken staan waar die mooi bloemen aan komen. (zie enkele berichten hiervoor) Ook helemaal rechts op de foto staat zo'n struik nog volop in bloei. Het huis ligt tegenover het Beauchamp Park waar ik Floor vaak uitlaat.

Veel groen met af en toe .....

Bovenop de rotspunt bij North Head is het vrij groen. Deze verschillende struiken zijn goed bestand tegen de altijd maar waaiende zeewind.

Aan het begin en aan het eind van de wandelroute, iets meer beschut, bloeien prachtige bloemen.

De gele lijkt een beetje op mimosa, maar de bloeisels zijn langgerekt.

De verschillende rotspartijen zien er altijd weer prachtig uit. Niet alleen qua vorm

ook de verschillende kleuren zijn het fotograferen waard. Ik blijf me afvragen hoe de verschillende gaten in de rotsen komen. Dit bovenstaande gatenstuk ligt in de luwte.

Ik ben verliefd ????????

Nee, schrik maar niet! Ik ben verliefd geworden op deze schitterende glad-in-lood ramen. Sommige oude huizen hebben prachtige ramen. Althans wij vinden ze prachtig.Tijdens het wandelen met Floor heb ik er inmiddels al een heleboel gespot.

Dit raam zag ik bij een huis hier heel dichtbij, aan de overkant van de straat. Volgens mij woont er op dit moment niemand. Ik kon dus rustig een paar foto's nemen. Ik vind het namelijk wel een beetje raar om zomaar voor een huis te gaan staan en foto's te nemen.

Toch maar even inzoomen op de middelste bloem. De kleuren zijn zo mooi. Wanneer je nieuw glas-in-lood ziet dan zijn de kleuren veel feller/harder.

Ik kan er geen genoeg van krijgen. Op een van de ochtendwandelingen toch de camera meegenomen. Mijn schroom overwonnen en wat heel mooi ramen gefotografeerd. Inmiddels heb ik alweer wat mooie gezien. Er zullen dus nog wel wat berichten over de ramen gaan.