Sculpture by the Sea (vervolg)

Nog een kunstwerk. Ik hoop dat het nog niet gaat vervelen. De naam van dit werk lijkt me wel bekend.

Vanuit een iets andere hoek een mooi beeld van de omgeving.

 Zelf boven vanuit het park nog een mooi beeld op View. Je kunt nu wel zien dat het toch wel drukker wordt langs de route.

Uluru, klimmen wordt verledentijd

To climb or not to climb? Dat is op dit moment voor vele bezoekers aan Uluru/Ayers Rock de grote vraag. De Anangu mensen, de aboriginals die eigenaar zijn van het stuk land waar Uluru zich bevindt, hebben liever niet dat je de rots beklimt. Dit uit respect voor de voor hen heilige omgeving.
Het blijkt dat veel mensen daar gehoor aan geven.

(foto uit de krant van afgelopen week)

Het aantal personen dat zich waagt aan de toch wel gevaarlijke klim daalt drastisch. Rond 1990 ging nog 75% van de bezoekers omhoog. Tijdens een laatste telling in juni van dit jaar ging nog maar 20% omhoog. Men denkt er nu serieus over om binnen niet al te lange tijd het inmiddels ontstane pad helemaal af te sluiten en de ketting weg te halen.
(Sinds 1958 zijn er 36 mensen om het leven gekomen bij het beklimmen van de rots. Waarschijnlijk zijn het er wel meer, maar vanaf 1958 hebben ze het bijgehouden)

Voordat het zover is zal men wereldwijd bekend moeten maken dat het beklimmen snel tot het verleden zal behoren.

(juli 2011)

Men wil natuurlijk voorkomen dat toeristen Australia's Red Centre overslaan, Uit ervaringen kunnen we zeggen dat het bezoeken van Uluru zeker de moeite waard blijft.

Ik laat de locatie wel staan, maar ik heb gezien dat het stuk naar Uluru niet is opgenomen. Jammer.

Sculpture of the Sea

Zomaar even een klein stilleven wat daar was aangespoeld op het strand. Typisch die doorzichtige blaasjes. Wat zou het zijn?

Sculpture .....(vervolg) Je blijft bezig

Kunstwerk nummer 101, beach reiki, materiaal recycled municipal street signs, broom handles, the public.

Het evenement duurt ruim 2 weken. Deze kunstenaar wordt met enige regelmaat afgelost lijkt me. Zijn 'werk' is nooit af. Het is ook eigenlijk niet de bedoeling dat hij het zelf allemaal maakt. Hij wordt geholpen door een ieder die daar zin in heeft. Je ziet met name kinderen dapper heen en weer lopen en allelei paden en patronen in het zand slepen.

Rondom onderstaand kunstwerk  is goed te zien hoe het eruit kan komen te zien.

Sculpture by the Sea (zeezicht)

We hadden tijdens het bekijken van de beelden natuurlijk ook wel oog voor de omgeving. Het was prachtig weer. 's Morgens rond de 20 graden, lekker windje erbij.

Zoals je kunt zien toch wel behoorlijk golven. Heerlijk surfweer voor velen. Vergroot de foto's maar, dan zie je ze wel. De water temperatuur was 17 graden.

Vanaf een bankje langs de route hadden we mooi zicht op dit stukje strand.

Op onderstaande foto zie je op de achtergrond hetzelfde stukje als op de foto's hierboven .

Sculpture by the Sea (vervolg)

Dit beeld vind ik ook erg mooi/grappig. The travellers have arrived.

In de catalogus staat bij de omschrijving o.a.: We believe in a visual narrative that makes people smile. Iedereen moet inderdaad lachen bij het zien van dit beeldwerk. Het is erg leuk gedaan.

Hoe ze daar zo samen zitten.

Het beeld is gemaakt van fiberglas en bronsverf.

Locatie aangeven.

De laatste tijd probeer ik bij de berichten waarbij het zinvol is ook de locatie aan te geven. Bij het vorige bericht zie je bij Streetview de plek van waaruit wij naar beneden zijn gelopen rechts van het no through road bord. Bij het witte hek. Op deze manier kunnen jullie een beetje kennis maken met de omgeving.

Naar beneden - straks ook weer omhoog

We waren zaterdagmorgen al vroeg vertrokken richting Bondi. Voor 8 uur zaten we al in de auto. Hopelijk is het dan niet al te lastig om een parkeerplek te vinden. Helaas. Alle straten stonden vol met auto's. Enkele straten waren afgezet.

Na wat rond te hebben gereden in de omgeving toch een plekje kunnen vinden. Op de hoek van de straat even kijken waar we naartoe moeten. Daar, bij de zee, daar moeten we zijn. Gelukkig loopt er een voetpad/trap naar beneden

naar beneden,

 nog verder naar beneden,

en straks dus, aan het eind van de morgen, weer helemaal omhoog.

Sculpture by the Sea (vervolg)

Deze was ook erg mooi. Kaleidoscope cube. Van bovenaf gezien was die erg mooi. Het effect van de zon was toen goed te zien.

Maar ook wanneer je ervoor stond, wilde je maar een ding doen. Onderstaande foto was de eerste die ik nam. Het kon beter vond ik.

Dus nog een genomen. Hier staan we inderdaad iets dichterbij. Maar kijk je nu weer naar bovenstaande foto dan is die wel heel mooi wanneer je de omgeving meeneemt.

Wanneer je nu je statief erbij pakt en er heel veel tijd voor neemt, dan zou je hier heel leuke foto's kunnen maken.

Sculpture by the Sea (introductie)

Een jaarlijks terug kerend evenement in deze tijd van het jaar. Dit jaar al voor de 16de keer. Zoals in de catalogus vermeld staat: The Bondi to Tamarama coastal walk is transformed into a spectacular sculpture park for everyone to enjoy.

Ik heb een heleboel erg mooie foto's kunnen maken. Niet alleen van de beelden. Ook enkele foto's die een beeld geven van de omgeving. Omdat ik ze niet allemaal in een keer wil plaatsen, komen de andere berichten en foto's automatisch boven dit bericht. Het is niet anders. Het bericht dat op dit bericht volgt is nog wel in de juiste volgorde geplaatst.

We zijn hier, op het strand bij Tamarama begonnen.

Op het dak van onze eerste stop (koffie drinken) deze leuke groep.

Op de terugweg ook de groep poppetje van boven gefotografeerd.

Sculpture by the Sea

Op het punt waar wij zijn begonnen met de route, bij Tamarama, vonden we direct al twee 'bijzondere'  kunstwerken. Ze vielen ons niet alleen op door de fraaie vormgeving maar ook door de naam van de kunstenaar.

Tom de Munk-Kerkmeer heeft met zijn werk Luchtkasteel The Helen Lempriere Scholarships prijs gewonnen.

Op hetzelfde stukje strand het werk van Karin v d Molen. Dit werk is ongeveer 3 meter hoog.

Ook hier maar even het naambordje erbij gezet.



Puppy's

Kijk hoe schattig, maar o zo 'gevaarlijk'. Wanneer puppy's gewoon in de dierenwinkels te koop zijn worden er heel wat in een impuls gekocht. Deze dierenwinkel in Westfield Chatswood heeft meerdere van deze glazen hokken met puppy's.

Ik probeer deze hoek van dit winkelcentrum meestal te vermijden. Ik vind het zo'n triest gezicht.

Zal het hem lukken?

Laatst liepen we ergens langs een van de vele rotswanden. Daar was een jongeman bezig zijn eigen krachten te meten of was hij bezig z'n grenzen te verleggen.

Hij bleef lang kijken naar de rots. Deed wat 'droogklim' handelingen. Witte vervolgens zijn handen, om precies te zijn zijn vingers. En daar ging hij. Vele pogingen strandden al snel.

Toen ik een tijdje later achterom keek zag ik dat hij toch een aardig eindje gevorderd was. Hij is onder het overhangende stuk begonnen. Hij heeft zich dus om de hoek naar boven getrokken. Knap hoor.

Voor de veiligheid had hij een matras meegenomen. Op de laatste foto zie je hem wel liggen.

Petbarn



Om de zoveel weken ga ik of gaan we naar Petbarn. Dat is een grote zaak voor huisdierbenodigdheden. We kopen dan meestal een grote voorraad brokken, kluifjes, kauwbotjes en poepzakje. Ook andere spullen als manden, riemen, shampoos ed zijn er alle soorten, maten, geuren en kleuren. Ik zal alle luxe snufjes die er liggen maar niet noemen. En het rek met hondenkleding slaan we ook maar over. Echt waar, in een warm land als dit dragen de hondjes jasjes. 

Ik heb al wel een genoemd dat Floor (de grote Zwitser) een onbekend ras is hier. Peter heeft nog helemaal niets kunnen vinden op internet over dit ras in Australie. Wat schetst onze verbazing: op een informatie/reclamebord bij Petbarn staat de grote Zwitser afgebeeld.

Even een fotootje gemaakt van een pak hondenvlees wat bij Petbarn in de koeling ligt, roo-mince of wel kangoeroegehakt. We hebben het nog niet voor Floor gekocht. Als ik dit zie weet ik ook waarom veel mensen vragen hoeveel die wel niet eet, wat dat wel niet kost.

Familiebijeenkomsten

Het is hier heel gebruikelijk om samen te komen in een park. Ook in dit park zaten op verschillende plekken groepen mensen. Stoelen mee, tafels mee, goed gevulde koelboxen.

Soms is het gewoon voor de gezelligheid, maar het kan ook zijn om een verjaardag te vieren.

In veel parken staan BBQ's voor algemeen gebruik.

En voor de kinderen zijn er altijd wel een speeltoestellen in de buurt. De grote doeken zorgen daar voor de nodige schaduw.

Wat foto's uit een park.

In veel parken staan gigantisch grote bomen. De zijtakken alleen al zijn bomen opzich. Een groot voordeel is wel dat er veel mensen in de schaduw kunnen gaan zitten.

Elders in het park stond deze vrij kale boom. Opvallend waren de rode bloemen.

En dan deze naaldboom Zouden ze er met kerst ook lampjes in doen?????

Dood hout????

In veel voortuinen staat deze struik/boom. In de afgelopen periode zou je je af kunnen vragen waarom ze dat dode hout niet weghalen. Nu kun je zien dat het niet dood is. Langzaam maar zeker beginnen de uitstekers blad te krijgen.

De struik op de foto hieronder is al iets verder. Volgens mij krijgt die straks ook nog rode bloemen. T.z.t. komt er wel een vervolg op dit bericht.

Nog niet verregend.

Op verschillende plekken in Chatswood en omgeving bloeit op dit moment deze boom. De kleuren varieren van wit - roze - rood.

Ik was al langer van plan om foto's te maken, maar iedere keer had ik mijn camera niet bij me.

Afgelopen zaterdagmorgen ben ik met Peter meegelopen toen hij Floor uitliet.

Even was ik bang dat de meeste bloemen op de grond zouden liggen. Vrijdag had het namelijk hard geregend en gewaaid.

Maar het viel mee. De eerste drie foto's zijn van een boom. De laatste twee van een andere boom.
Vergeet niet om de foto's te vergroten (klik op de foto) voor een nog mooier beeld.