dinsdag 1 januari 2013

Het was me het dagje wel

Waar gaan we zitten tijdens de jaarwisseling. Dat was de grote vraag. In ieder geval aan de noordkant van de brug blijven. Dit i.v.m. het vervoer. En we wilden een goed zicht op de brug hebben. We hadden al wel gehoord dat bepaalde plekken al vroeg volstromen met mensen. Besloten was om aan de achterkant van de brug te gaan zitten.
We kwamen uit bij Blues Point Reserve. Ze hebben mij daar rond elf uur die morgen afgezet bij het park. Op dat moment kon je er nog met de auto komen. Ik heb me met een stoel, picknickkleedje, wat eten en drinken, boekje en een parasol geïnstalleerd. De rest zou later komen met de trein.
Nu maar wachten tot middennacht. Heel wat mensen hadden of een strandtentje of een paraplu/parasol mee. Dat was echt wel nodig gezien de felle zon.
Na verloop van tijd toch maar de familie gebeld en hen gezegd om eerder dan gepland te komen. Het park zou worden afgesloten wanneer het maximale aantal van 12.000 bereikt zou zijn.
In het midden, dat groen/witte parasolletje zijn wij. Later die middag zou achter ons de tent van de ambulancedienst worden opgezet.
Ik maakte me nog even zorgen om de plek. Vlak voor ons (dat witte ding) was een aggregaat voor de lichtmast met meerdere schijnwerpers. Dat zou wel lawaai gaan geven en gaan stinken straks.
Vlak voor het 21.00 uur vuurwerk werd die aangezet. Een zee van licht. Doodzonde. De man van de gemeente die hem aan had gezet was nog maar net uit zicht of iemand drukte alweer op de rode noodschakelaar. Gelukkig. We hebben niemand meer gezien om hem weer aan te zetten.
Met z'n allen nu uren wachten tot het vuurwerk. Om 21.00 uur het zogenaamde kindervuurwerk. Daarna ging er niemand naar huis, ook de kinderen niet. Om 24.00 uur het grote werk.
Het was een lange zit, maar de moeite waard en voor het eerst sinds lange tijd en jaarwisseling zonder champagne. Het was een alcohol vrije zone.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten